اخیراً نفوذ تولید پراکنده (DG) به سیستمهای توزیع به طور زیادی افزایش یافته است. با این سطح نفوذ، اثر واحدهای DG بر روی حاشیه پایداری ولتاژ در حال تبدیل شدن به یک مسئله مهم و جدی است. تکنیک‌های بهینه سازی ابزاری هستند که می‌توانند به منظور تعیین محل و اندازه واحدهای DG در سیستم، برای اینکه این واحد‌ها به طور بهینه و با قیود و محدودیت‌های خاص استفاده شوند، به کار روند. بنابراین اثرات واحدهای DG بر مسایلی از قبیل: پایداری ولتاژ و پروفیل ولتاژ را می‌توان به طور موثر مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
هدف نهایی این مقاله ارائه روشی به منظور تعیین اندازه و محل واحدهای DG است به قسمی که حاشیه پایداری ولتاژ بهبود یابد. بار و طبیعت احتمالی تولید DG در این مطالعه لحاظ شده است. روش پیشنهادی با انتخاب شین های کاندید برای نصب واحدهای DG در سیستم، یعنی شین های ارجحی که به پروفیل ولتاژ حساس هستند آغاز می شود و لذا حاشیه پایداری ولتاژ بهبود می‌یابد. جایابی و اندازه واحدهای DG با استفاده از برنامه ریزی غیرخطی ترکیبی (Mixed-Integer Nonlinear Programming) و با یک تابع هدف بهبود حاشیه پایداری، فرمول بندی شده است. قیود مسئله، محدودیت‌های ولتاژ سیستم، ظرفیت فیدر و سطح نفوذ DG است.
در ادامه می توانید ترجمه فارسی و متن اصلی مقاله را تهیه دانلود نمایید.
عنوان مقاله
Optimal Placement and Sizing Method to Improve the Voltage Stability Margin in a. Distribution System Using Distributed Generation
