در سال ١٢٨٣ هجری شمسی، امتیاز تأسیس اولین کارخانة برق ایران در تهران به یکی از تجار کشور واگذار گردید. این کارخانه در سال ١٢٨٥ با مولدی به قدرت ٤٠٠ کیلو وات ساخت کارخانة آ. ا. گ. از کشور آلمان با ولتاژ٣٨٠/٢٢٠ ولت آمادة بهرهبرداری و پذیرش مشترکان شد. در سال ١٣١٠ برای نخستین بار، شبانهروزیکردن برق در تهران در میان دولتمردان آن زمان مطرح شد و اقدامات اولیه برای تحقق آن صورت گرفت. بعد از گذشت ٦ سال، بالاخره در سال ١٣١٦ یک نیروگاه بخاری ساخت کشور چکسلواکی با ٤ واحد ۶۰۰ ر ۱ مگاواتی جمعاً به قدرت ۴۰۰ ر ۶ مگاوات در محل کنونی شرکت برق منطقهای تهران نصب گردیده و زیر نظر شهرداری تهران بهرهبرداری از آن آغاز گردید.
در سالهای قبل از سال ١٣١٥، واحد مستقلی که عهدهدار برنامهریزی برای تأمین برق مورد نیاز مردم و توسعة تأسیسات برق در آینده باشد وجود نداشت. با افزایش تقاضای روزافزون برق و رشد تدریجی مصرف، لزوم ایجاد چنین مؤسسهای احساس گردید. به همین خاطر، در سال ١٣١٥ مؤسسة برق تهران زیر نظر شهرداری به وجود آمد. این مؤسسه در واقع با اهداف و شرح وظایف گستردهای جایگزین ادارة روشنایی شهرداری شد. تا پایان سال ۱۳۳۵، مجموع ظرفیت نصب شده برای شهر تهران (کل ایران) به ۱۲ مگاوات رسیده بود.
در سال ۱۳۳۸، بهرهبرداری از ۴ دستگاه توربین به قدرت مجموع ۵۰ مگاوات ساخت آلستوم سوئد آغاز گردید و اولین قدم اساسی برای تأمین برق تهران برداشته شد. در سال ۱۳۴۰ بهرهبرداری از نیروگاه آبی سد کرج و در سال ۱۳۴۳ نیز بهرهبرداری از نیروگاه سد سفیدرود آغاز شد.
در اینجا فایل کامل برای دانلود قرار داده شده است.